Najlepsiości!

Drogie psiumpelki, psiumple… niech będzie… sierściuchy też. Tak, też drogie.  No więc moi drodzy, dzisiaj jest jakiś taki dzień, co wszyscy sobie życzenia składają. Znaczy połowa życzy, połowa krzyczy WZAJEMNIE!

Umawiamy się, że u nas trochę to zaburzy, bo tylko ja będę życzył, a Wy wszyscy na raz potem krzykniecie WZAJEMNIE! Tylko ja się tym „wzajemnie” podzielę, niech to nie frunie tylko do mnie, ale do wszystkich nas tutaj, w schronisku. Czyli umówione. To lecę z życzeniami…

…życzę z całych sił…

…żebyście zawsze mogli rozkosznić się w ciepełku…

…żeby zawsze Was szanowano bez względu na to, jacy jesteście i żeby nikt nie chciał na siłę Was zmieniać…

(to Junia i Daru, u nas dzikawe, więc pewna Dwunożna stwierdziła, że niech dalej będą, ale w domu)

…żebyście niezależnie od wybranej drogi, zawsze byli jej pewni i żeby doprowadziła Was do celu…

…żebyście zawsze mieli na kogo czekać…

…żebyście zawsze wyglądali świeżo i radośnie…

(Pustynka zawsze wygląda tak entuzjastycznie!)

…żebyście zawsze mogli spać spokojnie…

…żebyście niezależnie od położenia mieli powody do radości…

…żebyście mieli przyjaciół, którzy zawsze są gotowi trwać przy Was niezależnie od tego, jakie pyszności właśnie się szykują w kuchni…

…żeby Wasz dom był Waszym królestwem! …jak najbardziej dosłownie…

…żebyście zawsze mieli czas na zwyczajne, najzwyczajniejsze leżenie do góry kołami i nic-nie-robienie!

…żebyście zawsze wyglądali smukło, wdzięcznie i byli pełni gracji…

…żebyście znaleźli spokój…

…żebyście zawsze mieli okazje do świętowania i pamiętali tylko te dobre daty!

(to się nazywa świętowanie całego roku w domu! Aurora, ta z krzywymi girami, obchodziły swoje pierwsze, najważniejsze urodziny)

…jak już musi wiatr Wam wiać w oczy, to żeby to był wiatr radosny wiejący w dzikim, szalonym, szczęśliwym pędzie przed siebie!

…żebyście czasami spojrzeli na świat trochę inaczej…

…żebyście czasami pozwolili sobie na chociaż ociupinę szaleństwa i odkrycie swojej dzikszej natury…

…ale cokolwiek by się działo – żebyście mieli swoją bezpieczną przystań i kogoś, na kim zawsze będziecie mogli polegać i na kim się oprzeć w potrzebie…

Życzę tego wszystkiego każdemu, kto czeka na dobry dom, kto jeszcze nie miał okazji się dowiedzieć, jak to jest. …na przykład ja… Te wszystkie zdjęcia powyżej zostały przysłane przez Dwunożnych, którzy adoptowali od nas te wszystkie zwierzaki, które na tych zdjęciach są. Tak mają dobrze…

I oby tak było zawsze, oby każdy kiedyś mógł na własnych pleckach poczuć tylko swoje posłanko, oby we własnej miseczce lądowały tylko te własne, najsmaczniejsze kulki, tak specjalnie dobrane tylko dla nas, obyśmy się wymościli i wygrzali miejsce w czyichś sercach, które od tej pory też będą nasze własne…

Tego życzę nam wszystkim.

Nie sam, bo Górna i Lełon też, o:

Leon obrażony jest… Obcięli mu te dwie, co to je wietrzył przy każdej okazji i polerował na większe wyjścia. Nie ma! I teraz nawet przyjść do naszych nie chce, już ich nosem nie trąca, już na kolana ani myśli siadać. Pozbawili go godności, tak mówi. Bo on łysy prawie, pod spodem bardziej nawet, ogona nie ma, nie ma czym przykryć tego wstydu! Ja to kudłaty jestem, u mnie nie widać! …a Lełon był przywiązany do tego swojego podwójnego międzyłapia…

Ale przecież my dzisiaj nie o tym!

Drodzy Dwunożni, na Was kolej przyszła też. Życzę Wam tego, czego sami sobie byście życzyli! Niech się Wam spełni. Po prostu. Niech płynie do Was to dobro, którym się z nami dzielicie, niech wraca do Was ze zdwojoną siłą, żebyście i Wy znaleźli dalszą moc do pomagania. Bądźcie z nami, bo bez Was nas nie będzie, wiecie o tym dobrze.

To pisałem, życzyłem, opowiadałem JA, Aron.

   I niech się spełni!

….WZAJEMNIE!