By\u0142 jednym z tych stworze\u0144, kt\u00f3re w lustrze widzia\u0142y siebie zupe\u0142nie inaczej i uparcie twierdzi\u0142y, \u017ce odbicie jest prawdziwe.<\/p>\n

Lustro przedstawia\u0142o co najmniej dobermana. Du\u017cy, silny, dostojny, dumny.
\nPrzed lustrem sta\u0142 na chwiejnych cieniutkich n\u00f3\u017ckach, z rozwian\u0105 siw\u0105 grzywk\u0105, z krzywym ogonkiem – Czaru\u015b.<\/p>\n

<\/p>\n

Przyjecha\u0142 jako starszy, schorowany psi gentelman, od w\u0142a\u015bciciela, kt\u00f3ry nie chcia\u0142 si\u0119 nim d\u0142u\u017cej opiekowa\u0107. Bo brzydki? Stary? Z guzem? Ludzie naprawd\u0119 czasami maj\u0105 dziwne powody przez kt\u00f3re pozbywaj\u0105 si\u0119 zwierzaka, a jeszcze kiedy ten czworon\u00f3g by\u0142 z nimi tyle lat! Tyle lat, to jest niepoj\u0119te, to si\u0119 w psiej i\u00a0 chyba w \u017cadnej g\u0142owie nie mie\u015bci!<\/p>\n

Podpyta\u0142am i Hedara i Kotencj\u0119 i moich najmilejszych pracownik\u00f3w wzi\u0119\u0142o te\u017c na wspominki, st\u0105d wiem co nie co. Czaru\u015b jaki\u015b czas mieszka\u0142 w biurze. Jak ja teraz. Przez jaki\u015b czas mia\u0142 nawet swoje zadanie – by\u0142 opiekunem Wika. Wik by\u0142 powa\u017cnie chory, nie bardzo wiedzia\u0142 co si\u0119 dzieje wok\u00f3\u0142, ale ten doberman w sk\u00f3rze pinczerka dzielnie i cierpliwie go pilnowa\u0142, nie odst\u0119powa\u0142 na krok. Jaki Czaru\u015b by\u0142, taki by\u0142, na przyk\u0142ad potrafi\u0142 te\u017c ostro zbeszta\u0107 inne psy – bo depta\u0142y mu schroniskowy chodnik, bo macha\u0142y ogonami w lewo zamiast w prawo czy ziaja\u0142y po spacerze zabieraj\u0105c mu tlen (to nic, \u017ce by\u0142y 3 metry od niego); ale Wika pilnowa\u0142 jak nikt…<\/p>\n